Dag 2 Stoumont naar Bastenaken, 75 KM
Door: Notulist Huub
Blijf op de hoogte en volg Huub, Carel en Els
08 Mei 2018 | België, Bastenaken
Eitje, hadden we tevoren gedacht. Maar 75 km en minder klimmeters dan gisteren. Bleek niet helemaal waar. Het werd de dag van het vals plat.
We kregen 'morgens een stevig Brabants ontbijt voorgeschoteld door het echtpaar uit Kaatsheuvel dat de kleine herberg, waar behalve wij nog twee motormuizen logeerden, al zo'n tiental jaren exploiteerde.
Onze partners gingen wandelen, lezen en winkelen. Wel jammer dat Gerhard even naar huis moest om voor zijn kind te zorgen (zijn Triumph TR3). We kunnen hem moeilijk missen omdat hij voor elk probleem een oplossing weet, zonder je het gevoel te geven dat je een nitwit bent. Gelukkig is hij morgenavond terug, naar we hopen in het bezit van een goedkeuring voor zijn auto. Hij had tevoren nog wel een bed geregeld voor Els,, zie foto. Als gebruiker van de Garmin had ik enige moeite met de aansluiting op de route maar toen dat eenmaal goed ingesteld was, liep de navigatie als een tierelier. Ik heb nu definitief het vertrouwen van mijn maten, gelukkig.
We reden in het gebied ten zuiden van Luik naar Bastogne, vlakbij Luxemburg. Zeer bijzonder. Als je begraven wil worden voordat je overlijdt, moet je hier gaan wonen. Het gebied is schitterend. Het mooiste landschap tot nog toe. Glooiende heuvels, sappige weiden en prachtige vergezichten. Maar vooral: rust. Je ziet of hoort geen mensen, alleen maar koeien. We zijn gedurende de hele dag geen tien auto's tegengekomen. Je rijdt door veel kleine dorpjes, die wel een kerkgebouw hebben maar geen café. En dan moet je uit Brabant komen waar de duivel naast elke kerk zijn huisje heeft, dat ook nog eens veel drukker wordt bezocht dan het gebouw van God.
We snakten naar een kopje koffie, maar denk je dat dat wegens was te krijgen? No way! Uit arren moede zijn we aan het einde van de middag op de treden van een oorlogsmonument gaan zitten waar we een overgebleven krentenbol hebben opgepeuzeld.
Uiteindelijk kwamen we terecht bij een camping. Maar: gesloten. Gelukkig waren er ook nog twee jongens uit Rotterdam die koffie wilden. Met vereende krachten wisten we de uitbaters, een echtpaar dat uit Mierlo bleek te komen maar de schoonvader van Els die daar ook woont desondanks niet bleken te kennen, bereid om de zaak voor ons te openen. Wel op voorwaardUe dat we reclame voor hun zaak wilden maken, wat we bij dezen graag doen. (zie foto).Het was trouwens een Brabants onderonsje want de uit onze regio afkomstige transporteur Nabuurs was net spullen aan het leveren met een Sligro-oplegger. Het voelde allemaal wel huiselijk aan; eigenlijk fietsten we van Kaatsheuvel naar Mierlo.
We kwamen ruim op tijd aan in Bastogne waar Gerhard een heel knus B&B voor ons had gereserveerd. Yvonne en Marga waren blij om ons te zien en wachtten ons op met een lekkere Belgische rijstevlaai. Van onze gastvrouw, die ons eigenlijk niets aan te bieden had, troggelden we toch drie flesjes Orval (bière limitéé, zei ze) af. Wat daar ook van zij, het liep sissend in onze kelen.
We hadden toen wel iets verdiend, vonden we en we zijn ons toen maar een te buiten gegaan bij de Italiaan in Bastogne. Zie foto.
En nu gauw naar bed.
We kregen 'morgens een stevig Brabants ontbijt voorgeschoteld door het echtpaar uit Kaatsheuvel dat de kleine herberg, waar behalve wij nog twee motormuizen logeerden, al zo'n tiental jaren exploiteerde.
Onze partners gingen wandelen, lezen en winkelen. Wel jammer dat Gerhard even naar huis moest om voor zijn kind te zorgen (zijn Triumph TR3). We kunnen hem moeilijk missen omdat hij voor elk probleem een oplossing weet, zonder je het gevoel te geven dat je een nitwit bent. Gelukkig is hij morgenavond terug, naar we hopen in het bezit van een goedkeuring voor zijn auto. Hij had tevoren nog wel een bed geregeld voor Els,, zie foto. Als gebruiker van de Garmin had ik enige moeite met de aansluiting op de route maar toen dat eenmaal goed ingesteld was, liep de navigatie als een tierelier. Ik heb nu definitief het vertrouwen van mijn maten, gelukkig.
We reden in het gebied ten zuiden van Luik naar Bastogne, vlakbij Luxemburg. Zeer bijzonder. Als je begraven wil worden voordat je overlijdt, moet je hier gaan wonen. Het gebied is schitterend. Het mooiste landschap tot nog toe. Glooiende heuvels, sappige weiden en prachtige vergezichten. Maar vooral: rust. Je ziet of hoort geen mensen, alleen maar koeien. We zijn gedurende de hele dag geen tien auto's tegengekomen. Je rijdt door veel kleine dorpjes, die wel een kerkgebouw hebben maar geen café. En dan moet je uit Brabant komen waar de duivel naast elke kerk zijn huisje heeft, dat ook nog eens veel drukker wordt bezocht dan het gebouw van God.
We snakten naar een kopje koffie, maar denk je dat dat wegens was te krijgen? No way! Uit arren moede zijn we aan het einde van de middag op de treden van een oorlogsmonument gaan zitten waar we een overgebleven krentenbol hebben opgepeuzeld.
Uiteindelijk kwamen we terecht bij een camping. Maar: gesloten. Gelukkig waren er ook nog twee jongens uit Rotterdam die koffie wilden. Met vereende krachten wisten we de uitbaters, een echtpaar dat uit Mierlo bleek te komen maar de schoonvader van Els die daar ook woont desondanks niet bleken te kennen, bereid om de zaak voor ons te openen. Wel op voorwaardUe dat we reclame voor hun zaak wilden maken, wat we bij dezen graag doen. (zie foto).Het was trouwens een Brabants onderonsje want de uit onze regio afkomstige transporteur Nabuurs was net spullen aan het leveren met een Sligro-oplegger. Het voelde allemaal wel huiselijk aan; eigenlijk fietsten we van Kaatsheuvel naar Mierlo.
We kwamen ruim op tijd aan in Bastogne waar Gerhard een heel knus B&B voor ons had gereserveerd. Yvonne en Marga waren blij om ons te zien en wachtten ons op met een lekkere Belgische rijstevlaai. Van onze gastvrouw, die ons eigenlijk niets aan te bieden had, troggelden we toch drie flesjes Orval (bière limitéé, zei ze) af. Wat daar ook van zij, het liep sissend in onze kelen.
We hadden toen wel iets verdiend, vonden we en we zijn ons toen maar een te buiten gegaan bij de Italiaan in Bastogne. Zie foto.
En nu gauw naar bed.
-
08 Mei 2018 - 21:16
Bart, Myrthe En De Kids:
Kijk, toch een klein wereldje als je je ogen de kost geeft. Succes morgen, sleep well! -
08 Mei 2018 - 22:01
Leo Boersen:
dag 1 was al spannend met zo 'n intensief beleefde start - if things go according to plan= Expedition. if things go in a different way= Adventure { Shackleton} - en vandaag opnieuw mooi avontuur. lijkt me geweldig, de vrijwel totale afwezigheid van auto's. Wat kan je beter wensen? Jullie rijden deels de route van de profs in Luik Bastenaken Luik en dat peloton stopt nergens onderweg voor koffie, geen wonder dat jullie niks konden vinden. Maar fraaie landschap heeft veel goed gemaakt toch? En; op de treden van een oorlogsmonument een krentenbol - van de Jumbo mag ik aannemen? - nuttigen is ook heel bijzondere ervaring. Neem aan dat daar ook foto van gemaakt is? Bedenk dat jullie door gebied rijden, waar de laatste grote slag aan het Westfront - het Ardennenoffensief, the battle of the Bulge -heeft plaatsgevonden en waarin Bastogne een cruciale rol heeft gespeeld. Jullie zult nog veel meer monumenten tegenkomen. Lees niks over warmte/hitte? Valt mee? Denken Els en Huub met weemoed terug aan hun rondjes bij Vijlen/het Hijgend Hert met temperaturen onder nul? Stoumont- Bastogne. Heb kaart bekeken, zou zo'n 350 hoogtemeters kunnen zijn, maar misschien geeft Garmin hier de hoogtemeters van Kaatsheuvel-Mierlo weer, is 59 meter. Orval is (ook) een trappist bier, dus zegen meegebrouwen, zal je merken morgen. -
09 Mei 2018 - 04:51
Theo Van Vugt:
Goedemorgen een mooi verslag al een belevenis op zich zelf. Veel plezier met deze mooie tocht gr Theo -
09 Mei 2018 - 07:30
Ticoi:
Aan de foto's te zien vermaken jullie je opperbest. Maar waar zijn de dames van de volgwagen. Hebben jullie die er al uitgereden?
Veel Succes en veel mooi weer. -
09 Mei 2018 - 09:09
RUUD EN MARIETTE:
mooi verhaal en prachtige leerzame foto's.Weer is in ieder geval veel mooier dan op 1 mei 1981 : sneeuw en regen tijdens mijn Luik-Bastenaken met enkele Pedaleur-rijders. Toen misten we de dames ! nog veel plezier en we kijken uit naar het volgende verslag. Bon voyage. -
09 Mei 2018 - 12:23
Katherine:
oooooh, die vis-pizza.....lekkerrrr -
10 Mei 2018 - 09:08
Wiro En Ria :
Onze eerste reactie.
Wie schrijft steeds zo'n mooi verslag.
Het is geweldig om jullie reis zo mee te mogen beleven.
De ardennen zijn mooi,ik ben geen fietser, maar met de auto over mooie binnenwegen is het geweldig!
Wij wensen jullie een mooie verdere reis met mooi weer.
Groetjes
Ria en Wiro
-
10 Mei 2018 - 11:09
Conny En Huub:
Hi Els, Huub en Carel,
Ontzettend leuk om jullie verslagen te lezen!
Heel veel succes en uiteraard plezier!
Groetjes Huub en Conny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
